Broekje eerst, deze is gelukt.
Nou toen de shirtjes, voor dit soort polosluiting en sluiting op de schouders ben ik blijkbaar niet in de wieg gelegd. Ik had dit nog nooit gedaan, maar dacht, met een goede beschrijving moet dit vast wel lukken. Niet dus. Met veel geduld en steeds opnieuw uithalen, resultaat alsnog bagger. De polosluiting was niet netjes en door het patroon van de stof heen gegaan.
De sluiting op de schouder, van het andere shirtje zat heel netjes, spelden laten zitten tijdens het naaien. Daarna gelijk onder de locker door, blijkt de boel toch verschoven te zijn, ondanks de spelden die de boel op zijn plek moesten houden. Balen zeg! Shirtje was voor de rest zo goed gelukt.
Niet cadeau-waardig alle 2.
Uiteindelijk ben ik naar de Hema gereden en heb voor de baby een truitje en broekje gekocht en voor grote broer 2 hemdjes. Deze hemdjes heb ik opgevrolijkt met flockfolie.
Vervolgens heb ik van de overige stof een onderbroekje gemaakt. Een paar dagen later heb ik de shirtjes verknipt en in combinatie met de laatste flintertjes stof nog 3 onderbroekjes in een maatje kleiner genaaid.
Nou, dit neefje kan ff vooruit, als hij de strijd aangaat om zindelijk te worden.
Ik kreeg vanochtend deze foto door gestuurd.
Wat een blij droppie! Hij vind hem helemaal leuk!
Bij de Hema moest ik mijn punten die ik gespaard had opmaken.
Voor 150 punten had ik gratis een babyromper, maat 86/92.
N.a.v. de sfeer van het kaartje heb ik een wolk met de naam van de baby op het rompertje gestreken.
Nog wel een groot maatje, maar als het goed mag gaan, groeit Bram hier vanzelf een keer in.
We hadden nog een pianolamp nodig.
2 jaar terug was ik met manlief in een kringloopwinkel, waar we een armatuur voor een verstelbare wandlamp kochten en een mooi zinken emmertje, waar we een leuke combinatie in zagen.
Dat emmertje hebben we laten roesten, door hem in water, met pekel en cloor te leggen. Het roesten gebeurde nog niet echt genoeg naar ons zin. Toen heeft mijn man de zinklaag met de schuurschijf op de slijptol bewerkt. Nou, toen wilde hij wel roesten hoor, met dit als resultaat. Helemaal hoe we het bedacht hadden. We hebben hem nog gevernist met matte vernis van de Action.
Nieuw elektriciteit draad er aan met touw eromheen gekocht bij de bouwmarkt.
Helemaal naar ons zin.
Onze dochter (en haar pianoleraar) heeft er even op moeten wachten, maar nu heeft ze een unieke pianolamp. Helemaal blij.
Nog een kraamcadeautje gemaakt voor een collega die een lief dochtertje kreeg.
Dit is gemaakt van een soort softshell-stofje.
Onze middelste dochter, wilde een origineel afscheidscadeautje voor op haar stage.
De groepen waar ze stage liep hadden weinig theedoeken en heten Bamby en Stampertje.
Nou daar konden we wel wat mee.
Leuk blogje geschreven,leuke kadootjes jammer dat het mislukte maar nu leuk opgelost!
BeantwoordenVerwijderenEn als je dan zo'n foto krijgt word je helemaal blij.
lieve groeten van mij
Je snapt wel dat ik hier toch met een glimlach op mijn gezicht je blog zit te lezen. En wat heb je het goed en leuk opgelost!!! Super. En dat kan je dan zo dwars zitten, ik herken het echt hoor. Overkomt mij ook met de regelmaat. Wat een geweldig leuke piano lamp! En de bedankjes zijn bruikbaar en toepasselijk.Op naar een volgende post. Groetjes
BeantwoordenVerwijderenWat een bijzondere lamp, leuk om zo samen een project te hebben! En wat een stralend koppie, met zn nieuwe ondergoed! Jammer dat het wel eens tegen zit met naaien, maar je hebt er op een creatieve manier een draai aan gegeven :)
BeantwoordenVerwijderenDat iets zo totaal mis gaat omvormen naar leuke draagbare spullen is knap gedaan!Van waar komen de keukenhanddoeken want die donkere vind ik wel leuk?
BeantwoordenVerwijderenAction
Verwijderen